به نام خداوند و با سلام به خوانندگان :
این وبلاگ با نام پرسیک جهت ارائه مطالب ادبی،فرهنگی،تاریخی ونیز تبادل نظر با خوانندگان درزمینه های ادبی و علوم انسانی است .
علت نام گذاری وبلاگ، چندسویه بودن مفاهیم آن است . پرسیک درزبان های وابسته به زبانهای لاتین به معنی ایرانی یا پارسی است . ممکن است پرسیده شود که همان واژه پارسی می توانست ناظر بر مفهوم باشد ؛ این درست است اما به جهت آشنایی بیشتر غیرفارسی زبانان به واژه پرسیک و پرشیا ، و به این دلیل که غیر ایرانیان دوستدارزبان و ادب و فرهنگ ایرانی با گزینش واژه پرسیک بتوانند به این وبلاگ دسترسی یابند و... این نام انتخاب گردیده است .
از هدفهای مهم این وبلاگ ، اطلاع رسانی وتبادل نظریات ادبی و فرهنگی و تاریخی و بحث های روانشناسی است که بخشی از مطالعات و تحصیلات نگارنده درزمینه های مزبور می باشد.
نگارنده کوشش خواهد نمود بخشی از مطالب وبلاگ را به ارائه نوشته ها و مقالات خویش اختصاص دهد که در نشریات کشورمنتشر گردیده یا با سخنرانی ارائه گردیده است بدان امید که مورد استفاده خوانندگان و در صورت تمایل آنان، مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
(انگشت شناسی !)
انگُشت که به عربی اصبع ( ج:اصابع) وبه فرنگیFinger ( نمی دانیم با «فین کردن» فارسی هم رابطه ای دارد یا نه؟ آیا به معنی فین کننده هم می شود ترجمه کرد؟ می تواند موضوع تحقیق کلاسی بشود! قابل توجه اساتید دانشگاهِ چهار نقطه .... ! ودر پارسی و دری و تاجیکی «انگشت» و در زبان عامیانه ایرانی بدان ( انگوشت ) می گویند و نباید آن را با« اَنگِشت» به معنی زغال اشتباه گرفت. عضو شگفت انگیزی است که تکامل آن، کمال انسان رااز طبقه اورانگوتانی به مرحله انسانیت تغییرداد تا به جایی رسد «که بجز خدا نبیند!» وشگفتا ! اگر چه عضو به ظاهر ناچیزی در کلیت وجود آدمی است اما سلطان مغز،جز به تحرک عوانانی به نام انگشتان سیطره ای ندارد . کوچک است اما جهانی را می سازد و به طَرفه العینی ( اشتباه نکنید ، طُرفه العین نیست !)آن را از »کن» به «لایکون » تبدیل می کند . حتی اگر به قول عربها « خنضر» باشد یا « بنصر» که این دومی، گاه به حلقه ای اسیر می گردد وصاحب خویش رااز مرحله بی تکامل «توحش » (و نه واژه دل خوش کن « تجرد » ) به برهوت «تاهل» می افکند( حقش بود اسمش را «بنصر» بگذارند!! ) وآن دومی که کنار «ابهام » نشسته است علی رغم ادعای پرهیز از « لعّان » و «سبّاب » یّت، در کارت ملی اش، شهرت « سبّابه » درج گردیده و گاهی هم دزدکی مسافر کش پراید«لَعّانیت » هم می شود و هروقت هم مسافر به تورش نمی خورد، در پرسه زنی های اینترنتی ، « کانال عمومی » می پرّانَد واگر همسایه وسطی اش تن نداد یا خواب بود، وظیفه اش را در خیابانهای شلوغ شهر انجام می دهد و دعوای خیابانی بین ذکور و اناث برپا می کندکه پیش از انقلاب کار به « آژان » و سرتراشیدن صاحبان بی تربیت«انامل» در آزار«ارامل» یا مشابه آن می کشید وقس علی هذا ... اصلاً معلوم نیست کار این صاحاب مرده چیست؟ درست است شغلش و کارش و نامش یکی شده است و آن « سبّاب » بودن است ، اما چرا، گاه پیک بهداشت دماغ می شود وگاه پیکان «اتهام» ؟! (آخر بین این دوتا چه سنخیتی است؟ روبندگی کجا و جویندگی جرم و داد ستانی کجا؟)هنگامی هم خودرا به در کوفتن دیگران رنجه می سازد ( این مال اون زمانهایی بود که زنگ خانه و بچه های شیطان هنوز همدیگر را پیدا نکرده بودند ...) گاه دنیایی را با نوک خود « سرانگشت چرخانی » می کند و زمانی هم همراه با اون بقیه، حتی همراه همان « خنضر » و «بنصر» و بقیه ها، هنرهایی می آفریند ، که صاحبش می خواهد او را بخورد!( البته دوراز همگان ، بعداز کناسی کردن ، یک دوشی گرفت و لیف و صابونی یا یه مایع پریلی به خودش زد ....) ، اما این اواخر ازکارهای مهمّش : « کانال پرانی » آن هم ازنوع عمومی اش شده، که نوع دیگر «پراندن» آن در خیابانهای کابل ، سوژه بی بی سی شده وداد همه رادرآورده است که مارا فعلاً با آن کاری نیست. اما خدایی!... به تعبیر انشاء نویسی بچه های کلاس چهارم دبستانی ، نتیجه می گیریم که انگشت چیز خوبی هست ؛ اما نه ! گاهی خوب است و گاهی بد است و ما بچه های خوب باید مواظب باشیم کاربد نباشیم( !! ) وهیچ چیز را نپرانیم!
وداع با استاد بزرگ و فرهیخته تیشتر ...فرشته باران، دگر ببار! « شَلمَنسَر » گریست، « گیلگمش» خندید...! سال نو مبارک تفسیر دو بیت حافظ از تفسیر ادبی عرفانی تازوی و شرح وتوضیح ولادیمیر جمشید علی اف انگشت شناسی در حتشیه سفر برخی دوستان گرامی ام به اصفهان درحاشیه تغییر واحد پول از ریال به تومان به چه می اندیشم؟ دستور دو تار کتولی ( در حاشیه رو نمایی از کتاب دستور دوتار کتولی، تالیف استاد سید احمد حسینی )به یاد دوست :
استاد: معروف جان رحيم اُف ، مشتهر به »علامه معروف جان» ، از ازبكان زادۀ «استروشن» تاجيكستان بود كه حدود 14 سال درايران مي زيست و دراين اواخر در جامعه المصطفي(ص) العالميه گرگان به تدريس مي پرداخت ودردوره كارشناسي زبان و ادبيات فارسي با علاقه در كلاس هاي درس ادبيات شركت مي كرد. علی رغم اطلاعات وسیع در حیطه زبان و ادبیات فارسی، گویا به انگیزه ورود به تحصیلات رسمی دانشگاهی (دررشته زبان و ادبیات فارسی) دست به ترجمه وتحلیل بوستان سعدی به زبان تاجيكي و خط سيرليك زد و آنرا به چاپ رسانيد .نگارنده این سطور براي تشويق وقدردانی از کار او ، یک جلد ديوان سنايي به او هديه دادم و هم شعري درستایش کار او سرودم و دركلاس خواندم.
به یاد این دوست عزیز و دانشمند ، بخشی از ابیات مزبور، جهت بازبینی خاطرات همنشینی با آن دوست گرامی، آورده می شود .
تو ، « معروف جاني» و معـروفِ جـاني به فضل و به دانش ، به قـــدرِ جهاني
چنين محضر خوش ، چنين روي نيـكو فلك ، هــديه اي داده ات آسمــاني
توعلّامه اي ، زآنكـه در فضل و دانش علمـــدار علميّ و تــاج ســراني
تواضع، ادب ، همـــره علم و دانش و يك قلب پـــاكِ پُر از مهــرباني
خـــدا ، داده برتو، ازيرا كــه داند مسلمانِ پــاكيّ و عـــاشقْ قُـراني
گمان بُـــرده بـودم كه درازبكستان نبينـم كسي را ، بجـز «شيبكاني»
ويـــا «تنگ چشمان غارتگر دل » ويـا « سَرْوْ قَـــدّانِ لاغــر ميانی
ندانستم اي مــرد ديني كه اكنون يكي گُل پديد آمـده است و تو آني
به خطّ سيريليك» اگر بوستان را نمودي مبـــدّل ، يقيناً بــرآني..
كه روز دگـــر ، همت عالــي تو شكوفـــا نمـايد يكـي گُلستاني
اگر فخـرمـا هست بر« ابن سينا » تو هم فخر« استروشن» و ازبكانی
و.....
سيد ضياء الدين جوادي گرگان مهرماه87
آمار مطالب
کل مطالب : 87 کل نظرات : 27
آمار کاربران افراد آنلاین : 1 تعداد اعضا : 6
کاربران آنلاین
آمار بازدید بازدید امروز : 32 باردید دیروز : 7 ورودی امروز گوگل : 0 ورودی گوگل دیروز : 0 بازدید هفته : 39 بازدید ماه : 594 بازدید سال : 2,636 بازدید کلی : 49,076 اطلاعات شماآِ ی پی : 18.222.133.206 مرورگر : Safari 5.1 سیستم عامل : 
تفسيري بر باب اول گلستان سعدي!
زُهَیر بن اَبی سُلمی
دانشگاه آزاد علی آباد کتول
( وندیداد ) قانون ضد دیو
گزارش سفر به تاجیکستان - سید ضیاء الدین جوادی
تفسیر دو بیت حافظ از تفسیر ادبی عرفانی تازوی و شرح وتوضیح ولادیمیر جمشید علی اف
مقاله سيري در ختم الغزلهاي حافظ شيرازي !
سنجاقک یابه زبان مازندرانی = لی لَن باز
قلعه حصار در تاجیکستان
درحاشیه نظریات صفر عبدالله اندیشمند و ایران دوستِ تاجیک
ادبیات
لطفا صبر کنید ...